7 Comments

En dat kaartje moet ik geloven? Potverdikke, als de Polen zo weinig zuipen op dagelijkse basis dan moet ik ze bij dezen mijn welgemeende excuses aanbieden, daar het voor mij altijd de grootste zatlappen van Europa zijn geweest. En de Finnen zijn ook niet meegenomen in het 'onderzoek'? Right.

Expand full comment
Apr 24Liked by Arthur van Amerongen

Die drinken wodka en pivo, dat kan je geen alcohol noemen, wist Darek mij ooit te vertellen. Waarom ik de volgende dag dan zo'n brak gevoel had als ik wakker werd in het appartement van de fabriek in Konin, heeft hij nooit uitgelegd.

Expand full comment
Apr 25Liked by Arthur van Amerongen

Ja, de alcohol wil wat. Ikzelf drink ook elke dag. Dat begint met wijn bij la comida. Als afsluiter carajillo waar whisky in zit en daana nog 1 of 2 chupitos de whisky (wiki zoals de canarios het uitspreken). Hier hou ik het over het algemeen bij. Tenzij ik door mensen uitgenodigd word naar de chiringuito in het hotel vlakbij te komen. Ik drink dan meestal vino tinto. Een glas vino tinto kost in die bar 1,20 €, maar dat is plonk. Ik vraag meestal naar een iets betere wijn (El Coto, Ramon Bilbao of Cáceres): 2,50 € . Peperduur vindt iedereen dat, maar je krijgt dan wel een groot glas tot bijna aan de rand gevuld.

Bimbo-brood hahahaha. Mijn vriend eet dat momenteel omdat er een tand uit zijn mond gevallen is en de tandarts even tijdelijk met een beetje cement de tand teruggezet heeft. Hij moet dus voorzichtig zijn. Ik lig altijd in een stuip als ik die Bimbo-bestelwagens door het dorp zie rijden. BIMBO met knalgrote letters. De Spanjaarden hebben over het algemeen weinig tot geen kennis van de Engelse taal, want anders noem je je broodfabriek toch niet Bimbo? Oh verschrikkelijk, hahahaha.

En vandaag is het 50 jaar geleden dat de Anjer-revolutie plaatsvond. Wordt dat gevierd in Portugal? Want zo te horen wat Arie Pos vertelde zijn de oude establishment-partijen al weer heel lang aan de macht. Hoewel sinds de laatste verkiezingen Chega een vinger in de pap heeft gekregen. Mooi gesprek was dat trouwens tussen Wouter Post van de Nieuwe Wereld en Arie Pos. Ik was blij dat Wouter Post de interviewer was en niet die Ad Vebrugge die overal doorheen kakelt en vooral zichzelf belangrijk vindt.

Expand full comment
author

Grappig, het Canarische dialect zit dicht tegen het Spaans van Zuid-Amerika aan. In Paraguay zeggen ze ook wiki voor whiskey

Expand full comment

Columbus voer vanuit de Canarische eilanden naar de Nieuwe Wereld. Hij nam ook Canarische zeelieden aan. Waarschijnlijk zijn er veel blijven hangen in Midden- en Zuid Amerika? Omgekeerd kwamen (veel later) ook Zuid Amerikanen naar de Canarische eilanden. Ze zeggen hier bijvoorbeeld la guagua (= bus), papas = aardappelen. Ik geloof dat la guagua uit Cuba stamt. Elk jaar in februari is er op het eiland La Palma een groot carnavalsfeest (La Negra Tomasa y Los Indianos). Dan wordt er de spot gedreven met Palmeros die in het verleden naar Cuba waren getrokken en zogenaamd rijk terug waren gekomen naar La Palma. Die worden dus Los Indianos genoemd en uitgebeeld met dikke sigaren in de mond, koffers vol met geld. Het hoogtepunt van het feest is La Negra Tomasa die vanuit Tenerife met de boot aankomt in La Palma. Een grote kerel met zwart geverfd gezicht, uitgedost als een kotomisi. De Zwarte Piet-beweging in Amsterdam zou een hartverzakking krijgen als ze dat zien! Maar goed. Ik dwaal af. De invloeden met het Zuid Amerikaanse continent en Canarias zijn groot. Nog steeds.

Expand full comment
founding

Herkenbaar in vele opzichten...😌

Expand full comment

Heerlijk verhaal met vele ontboezemingen. Het dagelijks leven met wijn, anderen noemen het alcoholisme, is sleets. Wijn bevat ongeveer minimaal 85% water en een beetje klieder dat we gemakshalve taninne, kruidig, zwarte bessen, en andere meuk noemen, die we feitelijk nooit in pure vorm tot ons zullen nemen. Het is en blijft bijzonder dat we vocht, waarvan de minderheid een stofje is, vooruit, 15%, toch de volle naam toedichten aan het stofje die qua volume in de minderheid is. Het kan verkeren.

Wat moeten we dan? Ons streven naar oneindigheid voortslepen om uiteindelijk de laatste levenszucht of tocht uit te blazen, vermagerd tot een kilootje of 40, in foetushouding en blij te verzuchten dat we maatje 36 hebben bereikt? Terwijl de toeziend arts blijft roepen dat de patient er nog steeds comfortabel bij ligt, hierbij vermijdend dat hij ooit de uiteindelijk definitieve injectie moet geven met als gevolg dat er een mogelijk risico van nalatigheid valt te verwensen? Doe nog maar een glaasje Verdejo.

Expand full comment