Wat een verhaal weer! Stukjes over oosten land (opgegroeid), België (6 jaar gewoond), Londen (jaar gewoond), Tel Aviv (was ik vaak) klinken bekend, A’dam niet, daarom zo leuk te lezen!
Je vergist je, het politie bureau lag een paar huizen verderop. Tegenover nummer 51 waar ik gewoond heb rond 1965 of vroeger. Ik werkte in de drukkerij naast de Lange Niezel nummer 69. Vree met een dochter van een hoer en mieterde met een aantal café eigenaren een politie auto in de gracht. Werd gearresteerd en na een uurtje weer vrij gelaten. Pooiers en caféhouders hadden nog invloed op de man met de pet. Surinamers namen de hasj over en je kon toen nog alles krijgen en zien. Pas in 1968 werd het een en ander verboden, ook koning Wilhelm mocht niet meer aan jongentjes zitten. Op een dag kwam de MP mij ophalen voor militaire dienst. Dit en meer is te lezen in mijn “ niet geredigeerd boek TUSSENMENS” hopelijk nog verkrijgbaar bij uitgeverij TIC Maastricht. De kroeg waar jij kwam was er toen niet. Er werd veel gevochten door Amerikaanse militairen en omdat ik Amerikaans burger was mepte ik er wel eens flink op los. Mijn uren durende tongzoen met Leny, Dany Kay ladderzat, seksfilms kijken in plakkende hokjes, overal heroïnehandel-naalden, en, …en nog veel meer. Kom nog terug…., als het mag¿
Wat een geweldig verhaal ❤️
Jeugdsentiment!
Was er dit weekend, helaas, maar van dat spannende Amsterdam van destijds is helemaal niets meer over.
Morsig is het nog wel, maar dan met bekers van de Starbucks en hoe al die snelle bevredigers mogen heten.
Wat een verhaal weer! Stukjes over oosten land (opgegroeid), België (6 jaar gewoond), Londen (jaar gewoond), Tel Aviv (was ik vaak) klinken bekend, A’dam niet, daarom zo leuk te lezen!
Nostalgie is zelden pijnvrij. Maar dit blijft een mooi stukkie Tuur!
Je vergist je, het politie bureau lag een paar huizen verderop. Tegenover nummer 51 waar ik gewoond heb rond 1965 of vroeger. Ik werkte in de drukkerij naast de Lange Niezel nummer 69. Vree met een dochter van een hoer en mieterde met een aantal café eigenaren een politie auto in de gracht. Werd gearresteerd en na een uurtje weer vrij gelaten. Pooiers en caféhouders hadden nog invloed op de man met de pet. Surinamers namen de hasj over en je kon toen nog alles krijgen en zien. Pas in 1968 werd het een en ander verboden, ook koning Wilhelm mocht niet meer aan jongentjes zitten. Op een dag kwam de MP mij ophalen voor militaire dienst. Dit en meer is te lezen in mijn “ niet geredigeerd boek TUSSENMENS” hopelijk nog verkrijgbaar bij uitgeverij TIC Maastricht. De kroeg waar jij kwam was er toen niet. Er werd veel gevochten door Amerikaanse militairen en omdat ik Amerikaans burger was mepte ik er wel eens flink op los. Mijn uren durende tongzoen met Leny, Dany Kay ladderzat, seksfilms kijken in plakkende hokjes, overal heroïnehandel-naalden, en, …en nog veel meer. Kom nog terug…., als het mag¿