Een vrolijk interview vol geouwehoer waar God's zegen op rust

Met Jan Dijkgraaf, hoofdredacteur van The Post Offline

In het kader van de Deconstructie van Don Arturo, een en ander in het kader van mijn 65ste verjaardag op 4 november aanstaande - uiteraard deo volente - een uitgebreid interview met Jan Dijkgraaf, hoofdredacteur van de legendarische The Post Offline.

Arthur van Amerongen ‘resideert’ alweer een paar jaar in de Algarve, ver van de bewoonde wereld. Kluizenaar met honden. Maar internet bezorgt hem ook daar een open lijntje met Nederland, wat wekelijks resulteert in humoristische én vlijmscherpe stukken op/in/bij de Volkskrant en HP/De Tijd.

Wie hem alleen daarvan kent, of van Twitter, zou zomaar kunnen denken dat Van Amerongen alleen van de grap en de grol, de snuif en de snol, is. 

Maar er is ook een andere Arthur van Amerongen. Die een studie semitische talen volgde, jarenlang als correspondent in het Midden-Oosten, Latijns-Amerika én Brussel verbleef en die met het boek ‘Brussel: Eurabia’ al in 2008 een standaardwerk schreef waarin iedereen kan lezen wat de Nederlandse steden te wachten staat. Die met Robbie Muntz bovendien een Nipkowschijf won en met Loes de Fauwe de Prijs voor de Nederlandse Dagbladjournalistiek. Een Meneer!

Uw verslaggever trok dan ook zijn netste afritsbroek en een fris gewassen borstrok aan toen hij op de thee ging in Portugal. 

- Je bent sinds 2012 columnist bij de Volkskrant. Dat betekent dat ook de GroenLinks-kiezers en ander deugvolk worden geconfronteerd met jouw geluid. Wordt er vaak om je ontslag gevraagd bij je opdrachtgevers?

“Sybren Kooistra, die zich de spindoctor van GroenLinks noemde maar in feite niet veel meer deed dan de computer voor zijn baasje Klaver aan- en uitzetten, riep nadrukkelijk op tot mijn ontslag, maar ook tot het ontslag van mijn gewaardeerde collegae Theodor Holman bij Het Parool en Sylvain Ephimenco bij Trouw. Kooistra richtte zich in zijn e-mails direct tot de betreffende hoofdredacteuren en riep op tot een Berufsverbot, zoals zijn extreem-linkse geestverwanten dat destijds kregen in West-Duitsland. Wat er toen gebeurde, zal je versteld doen staan: hij kreeg de hoon van heel fatsoenlijk journalistiek Nederland over zich heen. Inmiddels is hij weggepromoveerd naar de catacomben van de European Greens, waar hij stickers van de Greens op Anne Frank photoshopt. 

Af en toe eist het Wajong-trollenleger van Bij1, Antifa en DENK mijn ontslag bij HP/De Tijd en de Volkskrant. ‘We zeggen ons abonnement op’, brullen ze dan. Terwijl iedereen weet dat ze de Volkskrant gratis in de openbare bibliotheek lezen, zodra ze wakker zijn, rond drie uur 's middags. Tout court: er heeft nog nooit iemand zijn abonnement opgezegd vanwege mijn columns.”

- Waaraan merk je dat je hoofdredacteuren achter je staan? 

“Ik heb helaas nog nooit een echt enorme rel veroorzaakt met mijn columns. Maar ik ga er blind van uit dat mijn hoofdredacteuren mij verdedigen zodra de column gedrukt is of online staat. Er is nog nooit geschrapt in mijn columns en ik heb alle vrijheid. Zes jaar geleden vroeg ik aan Volkskrant-hoofdredacteur Philippe Remarque hoe ver ik kon gaan qua viezigheid. Toen zei hij grijnzend: ‘Niet viezer dan Gummbah’. Het blijft koorddansen, want ik zoek de grenzen van de betamelijkheid steeds weer op. Mijn lieve Volkskrant-collega Dirk-Jan van Baar heeft al honderd keer geroepen dat ik een fascist ben, een racist, een xenofoob, een islamofoob, een genderfoob en wat dies meer zij. Elke keer vraag ik hem: geef dan eens een voorbeeld. En dan blijft het doodstil op de gesloten afdeling van het Rosa Spierhuis te Laren.” 

- Wat heb je de laatste jaren wel geschreven, maar toch niet ingeleverd omdat je aan zelfcensuur deed of simpelweg omdat je geen zin in gezeik had?

“Dat is nog nooit gebeurd. Er liggen geen ‘verboden’ columns in de la. Die luxe kan ik mij als armetierige freelancer ook niet permitteren. Ik ben natuurlijk ook een broodschrijver, en het lijkt mij een onverteerbare luxe dat ik columns schrijf die niet gepubliceerd worden en dus ook geen centjes in de la brengen. 

Volkskrant-lezers zijn wat gevoeliger dan HP-lezers. Vroeger richtte ik mij in de Volkskrant wat meer op de GroenLinksoïden, maar daar ging de lol wel van af. Ik krijg verdacht weinig boze brieven, en dat vind ik zorgwekkend. Wellicht ben ik verworden tot een onschuldig meubelstuk, een IKEA-tuinkabouter. 

Vandaag kreeg ik een brief van een meneer uit Ede naar aanleiding van een column. Ik had geschreven dat mijn MAVO Beukenlaan vernoemd was naar ingenieur A.H. Beuken, die de Mussert-muur in Lunteren had laten bouwen. Die meneer kwam met een bloedserieus verhaal dat het de beukenboom betrok, waarnaar de MAVO vernoemd was.” 

- LOL. Dat lijkt me het ergste. Dat je dan met zoiets opeens wel serieus genomen wordt. En groupies?

“Mijn hardcore groupies verblijven in het Rosa Spierhuis in Laren. Ze zijn niet meer zo goed te been, dus voor een meet & greet en wat dies meer zij moet ik zelf met het openbaar vervoer naar die negorij, en meestal door de stromende regen. Daar is weinig rock 'n’ roll aan, oom Jan. En al helemaal niet als ik tijdens het mondpleziertje naar een glas water met daarin een kunstgebit moet staren.” 

- Ik begreep dat je ze als ‘schrijftrainer in de Algarve’ anders van je af moet slaan. En die vrouwen komen niet op je looks af. Neem ik aan. 

“Door schade en schande wijs geworden, ben ik afgestapt van het waanidee dat ik stinkend rijk ga worden met schrijfcursussen in de Algarve. Ik ben geen pussy magnet maar een misery magnet. Ik trek alleen maar ellende aan. Ouwe besjes met loodzware rugzakken, letterlijk en figuurlijk. Ze zijn allemaal verlaten door hun man (die aan een tweede en derde leg met de secretaresse is begonnen), worden geteisterd door lichamelijke uitdagingen en, en dat is nog het ergst: ze hebben geen centjes. Of dat in natura valt op te lossen. 

Ik ontvang nog steeds tien manuscripten per week, en omdat ik een aardig en welopgevoed mens ben, mail ik ze dan: ‘U moet naar de Schrijversvakschool in Amsterdam gaan en daar de opleiding Romanschrijven gaan volgen. Na vier jaar heeft u dan een diploma, dat in de hele EU geldig is’.”

- En daar nemen ze genoegen mee? Die vrouwtjes doen ook geen enkele moeite meer hè, voor een echte kerel!

“Nou, ik kan je vertellen dat er vroeger Nederlandse bussen voor mijn poort stopten, vol met dametjes met paars haar en protheses. Gelukkig heb ik een roedel honden en die beestjes hebben mij diverse keren gered van een soortement gangbang. Achteraf bleek dat die besjes dachten dat ik Gerrit Komrij was en waren ze ook nog eens teleurgesteld. 

Ik ben zelf eens het huis van Heleen van Royen gaan bezichtigen, dat stond te koop. Ik was dus ook een soort groupie. Nou had ik een spermalamp bij me en die deed ik aan in haar beruchte schrijvershuisjes waar ze al die Algarviaanse ambachtslieden afwerkte. Nou, de lamp sloeg mooi niet uit! Alleen in de slaapkamer van Ton deed-ie raar, bij de prullenbak.” 

- Even tussendoor: loop jij een beetje binnen met je werk. Heb je net als die andere Portugese Nederlander Erik de Vlieger en beetje vastgoed? 

“Laat ik mij voorzichtig uitdrukken: in Nederland zou ik nooit rondkomen met wat ik verdien, en in de Algarve kom ik aardig rond. Ik krijg de gangbare honoraria bij de Volkskrant en de HP. Met de dinsdagse Volkskrant-column, de vrijdagse HP-column en de maandelijkse HP-rubrieken G.H.B. Hiltermann en Foute Jongens met Rob Hoogland heb ik het net niet te druk. 

De boeken leveren één keer per jaar een bonus op. Daar koop ik een dozijn levende kippen voor mijn honden voor want al die Pedigree uit blik gaat ook vervelen. Ik bezit behalve die honden niks, en huur een huis aan het strand. Voor dat bedrag heb je in Amsterdam een brievenbus.” 

- Grote talenten lijden aan het imposter syndroom. Jij ook?

“Dat begrip moest ik even opzoeken! Het oplichterssyndroom komt gelukkig hoofdzakelijk bij vrouwen voor, zo las ik. Ik vind het bijvoorbeeld jammer dat ik nooit op mijn kennis van de Talmoed en de Mishna wordt aangesproken, ik ben potjandorie niet voor niks summa cum laude afgestudeerd aan het prestigieuze Juda Palache-instituut aan de Universiteit van Amsterdam. Men neemt mij wel serieus als het gaat om het voorspellen van mohammedaanse toestanden. Ze noemen mij niet voor niets De Profeet van Molenbeek. 

Zo voorspel ik al sinds jaar en dag dat die bom in Amsterdam gaat komen. Terwijl diverse islamdeskundigen roepen dat die bom nooit komt omdat Amsterdam een lieve stad is, en dat islam liefde is en dat de mohammedanen in Amsterdam een soort Power Flower-beweging vormen.”  

- Of die bom komt niet omdat Amsterdam een prima uitvalsbasis is voor Allah's soldaten. Of organiseert de politie ook in andere landen iftars en zijn er andere Westerse landen waar moskeebesturen bepalen welke politiemensen de moskee wel en niet mogen betreden? 

“Amsterdam heeft, net als Ajax vroeger, mazzel. Door goed speurwerk is een vrijwel zekere aanslag op de Gay Parade verijdeld. De Noord-Afrikaanse terroristen uit Brussel hebben allemaal ooms en neven in Amsterdam wonen. Eén pot nat. Ik denk niet dat er een soort stille afspraak is onder mohammedanen om geen aanslag te plegen in Amsterdam, maar het heeft kennelijk nog geen prioriteit. 

Ik denk dat het geslijm en gebuk van Pyongyang aan de Amstel richting moslimpopulatie, de politie-iftars, het gevrij met boerka, geen zier helpt. De linkse studenten, de vakbonden en extreem-linkse partijen in Iran knuffelden Khomeini ook toen hij terugkeerde. We weten hoe dat afliep.”    

- Als ze je zouden inhuren voor advies: wat is de beste plek en dag voor een aanslag in Nederland?

“Ik zou tijdens de Gay Pride niet op de boot van blinde lesbische joodse oma’s in Amsterdam gaan zitten. Idem dito voor het zomercarnaval in Rotterdam.”

- Hoeveel exemplaren van jouw boek over Brussel zijn er eigenlijk verkocht?

“Ik heb het niet bijgehouden maar verspreid over verschillende uitgevers hooguit 15.000 in totaal. Daar kan je een boel levende kippen voor kopen op de boerenmarkt van Moncarapacho.”

- Je was een roepende in de woestijn met dat boek. Hoe erg is Brussel op dit moment?

“Er is niets veranderd in Brussel, zelfs niet na de aanslagen daar. De Morgen en De Standaard blijven onverstoord positief over de islam schrijven, wat er werkelijk gebeurt in mohammedaans België lees je in Het Laatste Nieuws, een soort Algemeen Dagblad maar dan voor mensen die de school hebben afgemaakt. 

De burgemeester van Molenbeek is Catherine Moureaux. Haar vader Philippe was de socialistische kalief van Molenbeek die al die ellende (cliëntelisme, corruptie, terrorisme) veroorzaakt heeft. Toen Catherine gekozen was, werd ze door honderd Marokkaanse mannen op de schouders gehesen op het Ali Baba-plein van Molenbeek. Er was geen één vrouw in de wijde omgeving te bekennen.” 

- Volgens mij zat je niet bij ‘Boeken met Dinges’ en ‘DWDD’ toen dat boek uitkwam. Hoe werd het verder ontvangen in Nederland en in België?

“Ik woonde in Paraguay en werd uitgenodigd door DWDD. Zwart op wit. De uitgever rekende zich rijk en vloog mij in. Een dag voor de uitzending werd ik gebeld dat het niet doorging, omdat ze een Valentijndagspecial hadden. Ik logeerde bij mijn beste vriend Rob Muntz en die heeft toen alle media gebeld met dit schandaal. De avond erna zat ik bij Pauw en Witteman. Er waren amper recensies. In België werd het volstrekt genegeerd. Uiteindelijk ging het boekje een eigen leven lijden en werd ik genomineerd voor de AKO Literatuurprijs.” 

- LOL. Dat was zeker het jaar dat Saskia Noort won?

“Nee. Kluun.” 

- Nu je Kluun toch noemt... Wie is het slechtste mens dat er in Nederland rondloopt?

“Kluun zelf. Kooistra, de gesjeesde spindoctor van GroenLinks, natuurlijk, al is die meer sneu dan eng. Echt eng zijn Frans Timmermans, Peter de Vries en Sylvana Simons. Egomane leeghoofden zonder zelfspot.” 

- Jij bent geen fan van Godwins zeker?

“Ik heb tijdens mijn studiejaar aan de prestigieuze Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem Holocaust Studies gevolgd. Samen met drie pikzwarte studenten uit Nigeria. Die deden dat alleen maar om keurige Zuid-Afrikaanse joodse meisjes die dat college volgden te versieren. 

Mijn intenties waren serieus, al kwam ik er pas na een halfjaar achter dat het over de wet van Mike Godwin ging en niet over Godley & Creme. Ik ben een groot 10cc-fan en vond het verband tussen die geweldige band en de Holocaust al zo merkwaardig.”

- Oké, dus Timmermans met Goebbels vergelijken, zit er even niet in. Stel dat je een rijbewijs had. En een auto. En Timmermans steekt over. Wat beteken jij voor de mensheid als je op het verkeerde pedaal trapt?

“Ik heb een boeddhistische inborst en dood zelfs geen strontvliegen die een siëstaatje doen op mijn moot bacalhau. Ik heb geen rijbewijs en geen auto, al is mij onlangs een Ligier-brommobiel aangeboden. Ik moest dan de boekhouder van het Ligier-filiaal in Nigtevecht fellateren en dat zielige invalidekarretje een paar keer noemen in mijn Volkskrant-column. Als ik met dat Ligiertje al dan niet moedwillig op Frenske was gebotst, had jij mij niet kunnen interviewen, oom Jan, want dan was ik een geplet sterretje aan het firmament. Heb je voor een Landkreuzer P. 1500 Monster, een autootje van Krupp, een rijbewijs nodig?” 

- Hoe ver gaat je walging van Timmermans?

“Instant karma zal afrekenen met Frenske Timmermans. Ik kijk toe met chips en cola, straks tijdens de verkiezingen voor het Europees Parlement. Hij gaat een verpletterende nederlaag leiden met de Europese socialisten. 

In Frankrijk halen die niet eens meer de kiesdrempel voor het EP, in Italië zijn ze van 42 procent naar 17 gegaan, de Duitse socialisten is een deerniswekkende drama en in Nederland gaat er sowieso bijna niemand stemmen, laat staan op die volgevreten ‘man van het volk’.  

Ik kijk bijna elke dag op Ladbrokes, daar kan je gokken op de EP-verkiezingen. Voor elke euro op Frenske, krijg je er 15 terug als je wint. Ik bedoel maar. Op 1 staat Manfred Weber van de EPP: 1 op 2. Er gaan geruchten dat Frenske als poedelprijs het baantje van Federica Mogherini krijgt: hoge vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid van de Europese Unie. Maar dat is niet logisch: een vrouw vervangen door een witte, dikke cisgender-meneer van hoge leeftijd. 

Maar het echte zwaard van Damocles voor Frenske is Rutte, die zeer zeker een topbaan zal krijgen. Opvolger van Juncker of van Tusk. Dan is het over sluiten voor Frenske en mag hij blij zijn dat hij een vaag erebaantje bij de Verenigde Natie krijgt. Hoe het ook zij: na de verkiezingen in mei horen we niks meer van Frenske, tenzij je hem volgt op zijn Facebookwandje.” 

-Voor welke Nederlandse politicus voel je wel sympathie?

“Ik ken Martin Bosma van mijn studie Hebreeuws aan de Universiteit van Amsterdam, daar kan ik altijd vreselijk mee lachen. Ik vind en vond Bert Bakker, het voormalige D66-kamerlid, een prima mens en politicus. Vroeger mocht ik Adri Duivesteijn van de PvdA wel, hij deed me aan Jan Schaefer denken. Ik heb verder een zwak voor mr. Hiddema, omdat hij altijd mijn boekvernissages opvrolijkt. En ik vind Rutte een ongelofelijk fenomeen, de Houdini van Den Haag.” 

- Wat stem je zelf op 20 maart?

“Ik stem al een eeuwigheid niet meer. Ik woon nu bijna zeven jaar in de Algarve, daarvoor zes jaar in Zuid-Amerika. Stemmen heeft sowieso geen enkel nut, want uiteindelijk krijg je toch weer Rutte aan de macht, of het nou in Den Haag is of straks in Brussel. Dus eigenlijk kan je het best op Rutte stemmen, al levert je dat geen reet op bij Ladbrokes.” 

- Hoe staat Rob Jetten bij Ladbrokes?

“Die is binnenkort kassajuffrouw bij Ladbrokes, filiaal Mykonos.” 

- Dat zoveel beslissers in de EU en Nederland kinderloos zijn, betekent dat inderdaad dat ze geen fuck geven om de verdere toekomst?

“Dat is inderdaad een opvallend gegeven. Maar ik weet niet of de kinderloosheid de betreffende machthebbers verbindt en ik zou daar ook niet meteen uit concluderen dat het ze geen reet uitmaakt wat er met Europa gebeurt omdat ze geen kinderen hebben. 

Ik heb meer het idee dat ze het gevaar van bijvoorbeeld islamisering echt niet zien, en dat ze denken dat het allemaal wel losloopt. Dan moet je wel stront in je ogen hebben om dat gevaar niet te zien, of beter gezegd: een mestvaalt. In Portugal is slechts 0,1 procent van de bevolking mohammedaan en dat maakt het land zeer de moeite waard voor emigratie. De Portugezen hebben slechte ervaringen met de islam. Daarom joegen ze de Moren weg, eeuwen voor de Spanjaarden dat deden. Ik denk sowieso dat mensen die in Amsterdam blijven wonen, knettergek zijn. Los van de 3800 zonuren in de Algarve. Die stad is verloren.” 

- Hoe vaak kom je nog in Nederland?

“Ik kom alleen naar Nederland als het strikt noodzakelijk is. Amsterdam mijd ik als de pest en ik vlieg eigenlijk alleen maar op het heerlijke Zestienhoven. Ik kom sowieso graag in Rotterdam. In de Algarve wonen 30.000 Nederlanders, dus ik kan mijn lol op. Maar ik zeg altijd maar zo: na Paraguayanen valt alles mee.” 

- Er zijn mensen bang voor een burgeroorlog. Hebben die een punt?

“Ik denk eerder aan stedenoorlogen, die woeden al in Frankrijk. Daarom pleit ik voor een massale trek naar het platteland, al dan niet in de warme, goedkope buitenlanden. If you can't beat them, leave them.” 

- En komt er een Groot Europeesch Rijk?

“Je kent die brief van Gerard Reve aan de piepjonge Frans Timmermans toch wel?  ‘Gij, die koning zijt, dit en dat, wat niet al, ja ja, kom er eens om, Gij weet waarom het is, ik niet. Dat Groot Europeesche Rijk van U, weet U wel, wordt dat nog wat?’”

- Het is bij grote kranten tegenwoordig, vanaf 1980 ofzo, hip om schrijvers te vragen naar het schrijfproces. Vertel! Hoe zit jij achter je kladblok? Verkneukel je je op de boosheid van de onderwerpen van je toorn? Wie zijn de prooien die altijd happen? 

“Het is een groot misverstand dat ik schuimbekkend van woede mijn stukjes tik. Ik ben meestal in mijn moestuin aan het rommelen, lees een spannend boek in mijn hangmat of wandel met mijn honden over het strand. Zodra ik de laptop openklap, die doos van Pandora, overvalt mij een professionele en zorgvuldig gekanaliseerde en geëxploiteerde razernij. Ik zit altijd gierend van het lachen mijn stukjes te tikken want ik weet precies hoe de Social Justice Warriors à la de hondjes van Pavlov gaan reageren. Meestal pas na een uur of drie 's middags, want dan ontbijten ze met een literfles Brouwers pilsener en een shaggie, gedraaid van bukshag of van tabak van het merk Texas.” 

- Is jouw IQ weleens gemeten?

“De laatste keer moet begin jaren ‘70 zijn geweest. Toen kreeg ik na de test het dwingend advies naar Schoevers te gaan. Dat was mijn redding, want ik kan nu blind typen.”

- Even serieus: zit dat vele verstand je weleens in de weg?

“Nee hoor, ik voel mij erg op mijn gemak tussen de Algarviaanse boertjes en vissers. Ik val hier niet op.”

- Hoe staat het met je fysieke gezondheid? 

“Ik mag alles nog van de dokter, al moet ik van hem wat matigen met het handkarren. Omdat ik een natuurmens ben en de hele dag in het zweet mijns aanschijns in mijn gaarde ploeter, met bijlen, pikhouwelen, zagen en wat dies meer zij, heb ik een wanstaltige eeltlaag in mijn knuisten ontwikkeld. Onaneren is daardoor een zeer pijnlijk proces geworden. Niet zozeer voor de knuisten - die smeer ik in met handcrème van de Aldi - maar voor de pielemuis. De vellen hangen er soms bij, oom Jan! Nou las ik bij de dokter in Reader’s Digest dat je seks ook met zijn tweeën kan doen, en zelfs met zijn drieën. Misschien moet ik eens aan een huishoudster gaan denken die klopt, veegt en zuigt. En kan wokken. 

-Welke Bekende Nederlandse vrouw zou je graag een weekje ontvangen in je hut in de Algarve. 

“Saskia Noort.” 

-Ik ben een beelddenker. Hoe ziet zo’n bezoekje er uit? 

“Oh, sorry. Wil je mijn slabbetje even lenen, oom Jan? Als Sas niet in de aanbieding is, stuur je de Utrechtse wethouder Linda Voortman maar. Marokkaanse juffies hebben namelijk meer pit dan de Frau Antjes en andere Hollandse kaaskoppen. Azzemaargeilismagalles!